Prolog

  Zniszczyłaś mnie Anno. Nasyciłaś swym zabójczym jadem wszystkie moje żyły. Przywarłaś do kości i gdybym tylko chciał cię zniweczyć, musiałbym zabić samego siebie.

    Odebrałaś mi wszystko, co było dla mnie cenne, Anno. Zostawiłaś z pustym sercem i gdybym tylko chciał coś odzyskać, musiałbym narodzić się ponownie. Jednak gdyby tak się stało, wybrałbym dokładnie tą samą drogę.
            
Okłamałaś mnie, Anno. Uwikłałaś w taki sposób, że nie byłem w stanie przez długi czas dostrzec prawdy. Czy ma to dla mnie znaczenie? Chyba ci wybaczyłem.
           
Omamiłaś mnie, Anno. Uzależniłaś od siebie, a każda chwila w oddaleniu staje się dla mnie wiecznością. Co noc wyobrażam sobie idealną ciebie. Po jakimś czasie stajesz się moim codziennym koszmarem.
            
Rzuciłaś mnie na skraj przepaści, Anno. Nie mam pojęcia czy znajdę jakikolwiek sposób, by ją przeskoczyć. Znalazłem się w ciemnej otchłani mojego umysłu i nie wiem już co jest dobre, a co złe. Wszystkie elementy łączą się ze sobą i nagle rozdzielają, zataczając wokół mnie wielkie koło, z którego nie potrafię się wydostać. Plączę się między własnymi myślami i staję się coraz bardziej bezsilny, a moje ciało zaczyna odmawiać mi posłuszeństwa. Nie umiem przewidzieć ile jeszcze wytrzymam, ile jadu uda ci się we mnie wcisnąć. Przecież wiesz, że na każde twoje zawołanie, będę tylko twój. Na zawsze i ta prawda nigdy się nie zmieni. Nie umiem inaczej żyć, jestem od ciebie uzależniony - najmocniejszy z moich narkotyków.
            
Zabrałaś moje serce, Anno. Nie dostrzegam już niczego poza tobą. Wokół mnie jest tyle różnych ludzi, którzy codziennie próbują do mnie przemówić, jednak nie zadają sobie żadnego trudu, by mnie zrozumieć. Przede mną rozpościera się tylko pustka… i ty. Gdzieś na końcu mojej drogi, choć z każdym moim kolejnym krokiem, oddalasz się coraz bardziej.
            
Jesteś moją częścią, Anno. Nic już tego nie zmieni. Wiem, że nie powinienem… Jeden z kawałków mojego serca krzyczy, żebym zapomniał, zostawił cię i już nigdy nie wracał, ale ten inny kawałek jest silniejszy. O wiele za silny…
            
Kocham cię. 

Ruszyłam z pisaniem!! Prolog prawie w ogóle nie był do zmiany, ale na całość mam już całkiem fajny, nowy pomysł, więc czas, by to zrealizować. Mam cichą nadzieję, że kogoś zainteresuje ta historia i będzie tutaj co jakiś czas wpadał. 

Początek jest. A więc nie pozostaje mi nic innego jak wziąć się za wymyślanie i pisanie. 

Trzymajcie się!! :)